Het is een gure maandagavond. Ik ben te gast in de Stadsschouwburg in het kader van Jonge Harten Festival. Konvooi speelt de in de pers bejubelde voorstelling 'High Rise'. Gebaseerd op de roman van J.G. Ballard uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Er is een woontoren uit de grond gestampt. Veertig verdiepingen hoog maar liefst. De bovenste etages bevinden zich zo’n beetje in de hemel.
We zien een grauwe ruimte. Het doet mij denken aan een hal van een bedrijfsverzamelgebouw. Erg sober, erg kaal, erg grauw en grijs. Ramen en deuren met matglas, een afvalbak, iets van een loketje. Erg jaren zestig van de vorige eeuw en niks meer aan gedaan. De zes spelers komen op.
De gletsjers smelten, de aarde warmt op en alle bronnen raken uitgeput. Wat betekent het voor ons als het noodlot toeslaat? Sommige mensen bereiden zich voor op een ramp, bouwen een degelijke schuilplaats en slaan voedsel in. Theatermakers Iona en Rineke komen tot een andere, radicale oplossing voor de wereld. Met liefde staan zij klaar om onze verantwoordelijkheid over te nemen.
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement