In MartiniPlaza wordt niet een rode, maar een blauwe loper uitgerold… Het internationale rondreizende gezelschap 'Holiday on Ice' viert feest: hun ijsdansshow 'No Limits' beleeft in Groningen de Nederlandse première. Wat is hun magie? Hoe verloopt zo'n immense show? Hoe is het om als kunstschaatser mee te doen? Ik krijg een uniek inkijkje in de wereld van Holiday on Ice: voor én achter de schermen.
Hans Klok is niet meer weg te denken uit de internationale entertainmentwereld. Met zijn show 'Face the Future' tourt hij momenteel langs de Nederlandse theaters. Samen met mijn man, die valt onder de door Hans Klok bedachte groep 'mensen die willen weten hoe een truc werkt', bezoek ik 'Face the Future' in MartiniPlaza.
In het Grand Theatre mocht ik naar The Four Note Opera van de Nederlandse Opera Studio. Het is een minimalistisch stuk met vijf operazangers die slechts vier noten gebruiken. Zij zingen over de structuur van de opera en geven hier een plagerig commentaar op. Persoonlijk weet ik niet wat ik van het genre 'opera' vind. Ik vind de kwaliteit van de zangers altijd bewonderenswaardig, maar ik vind het vaak moeilijk om de verhalen op het podium volledig te begrijpen. Daarom vond ik het juist een leuke uitdaging om naar The Four Note Opera te gaan, die het genre humoristisch, maar vanuit een kritische blik benadert.
Van Theatergroep Aluin uit Utrecht had ik nog nooit gehoord. Toch bestaat zij (V/M/X) al dertig jaar. Aluin noemt zichzelf 'het meest bescheiden theatergezelschap van Nederland'. Ze spelen 'Twelfth Night' ofwel 'Driekoningenavond'. Het stuk is een vrolijk tussendoortje van William Shakespeare.
Dit jaar is het honderd jaar geleden dat schrijver Franz Kafka (1883-1924) overleed. Welke betekenis kunnen wij nu halen uit zijn werk van toen? Die vraag komt aan bod op festival Soundsofmusic, waar een 'Kafka-avond' te beleven is. Met muzikale performances, een gesprek met schrijver Arnon Grunberg en een Kafka-expositie. Na honderd jaar is het werk van Kafka nog steeds legendarisch, maar dat had zomaar anders kunnen zijn…
Zondagmiddag: ik ga naar de tentoonstelling van de Groningse wetenschapper/kunstenaar Felix Hess in Pictura. Componiste en geluidskunstenares Huba de Graaff geeft een soundscape-concert. En dat alles in het kader van het festival Soundsofmusic.
In Theater de Machinefabriek duik ik, samen met een jong en nieuwsgierig publiek, onder in de wervelende chaos van OSSO. Deze voorstelling van Priscilla Vaudelle barst van energie. 'Osso' is Surinaams voor huis. De voorstelling toont het leven van een gebroken gezin. Het geeft niet alleen een inkijkje. Het schetst een wereld die balanceert tussen pijn en humor, met een verrassende knipoog naar hoop.
"Ik wil, ik wil, ik wil en ik wil…" Het houdt niet op. Het dramt, ramt maar door net als de single 'Ich will' van het derde album ‘Mutter’ van de Duitse band Rammstein. Ik ben te gast in het Grand Theatre. Bij de voorstelling 'Desire' van Louis Janssens. Onderdeel van het Jonge Harten Festival.
Op haar slaapkamer ontdekt Lulu een zwart gat. Een draaikolk die alles opzuigt en weer uitspuwt. Het kwam tevoorschijn nadat haar vriend Snipper op een onverwacht moment hun verkering uitmaakte. Terwijl het dagelijks leven voor iedereen doorgaat, blijft Lulu achter met haar vragen, boosheid en een gebroken hart.
Het is een gure maandagavond. Ik ben te gast in de Stadsschouwburg in het kader van Jonge Harten Festival. Konvooi speelt de in de pers bejubelde voorstelling 'High Rise'. Gebaseerd op de roman van J.G. Ballard uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Er is een woontoren uit de grond gestampt. Veertig verdiepingen hoog maar liefst. De bovenste etages bevinden zich zo’n beetje in de hemel.
Op de eerste avond van Jonge Harten 2024 staat 'Het Spektakeltje' geprogrammeerd. Een voorstelling over de samenhang van dingen. Over hoe alles in ons universum met en rond elkaar beweegt. Want ja: terwijl ik naar deze voorstelling kijk in het Grand Theatre, gebeuren er ook veel andere dingen in de wereld. Op dit moment overlijden mensen en worden er baby's geboren. En is er iemand in Japan bezig met het verven van een kimono.
Romeo en Julia is een verhaal dat de verbeelding al eeuwen prikkelt. De beroemde woorden "O Romeo, Romeo, waarom zijt gij, Romeo" klinken haast als een echo door onze cultuurgeschiedenis. Maar wie deze voorstelling van HNTjong & Het Nationale Theater binnenstapt, gaat een totaal andere wereld binnen. Wie verwacht een traditionele opvoering van Shakespeare's liefdesverhaal te zien, komt bedrogen uit. Deze Romeo en Julia is allesbehalve conventioneel.
Het staat al seizoenen lang op mijn verlanglijstje: een voorstelling bijwonen met Florian Myjer. Steeds lees ik lovende woorden over dit talent maar weinig is hij in Groningen te beleven of ik kan niet. We lopen elkander steeds mis. Maar nu gaat het toch eindelijk gebeuren! Ik ga naar de voorstelling ‘Brideshead revisited’ in de Stadsschouwburg. Naar Florian Myjer. Ik heb me extra zorgvuldig gekleed: "You only get one chance to make a first impression" tenslotte.
Al weken zie ik op Facebook de promo van de musical Six in Martiniplaza voorbij komen. Deze musical begon ooit als een universiteitsproject. Door de muziek in de trailer, die ook nog eens blijft hangen, is mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Moddergat is het meest noordelijke dorp van Nederland. Het telt 220 inwoners. In 2013 waren dat er nog 224. Een zeer verontrust CBS constateert een daling van maar liefst 1,79%. In de glorietijd floreerde er een garnalenfabriek. Het is al jaren een museum. En 'Moddergat' is de titel van het theaterprogramma van Koen en Jeroen.
'Ontdek aanstormend theatertalent.' Dat staat in rode blokletters, als allereerste zin in de brochure die ik op mijn theaterstoel vind. Het publiek maakt drie korte voorstellingen mee van debuterende theatermakers. Volgens de folder gaat het om 'pioniers waar je ongetwijfeld nog veel van gaat horen.' Dat klinkt veelbelovend. Ik zit op het puntje van mijn stoel.
Als ik de Stadsschouwburg binnenstap en de trap oploop, zie ik dat er twee waarschuwingen hangen. De eerste gaat over het gebruik van stroboscopen en de tweede over het heftige thema, namelijk seksueel misbruik. De voorstelling 'Prima Facie' is een monoloog en gaat over Tessa, die een goedbetaalde strafrechtadvocaat is. Met zedendelicten als specialiteit.
Een avondje adembenemend griezelen in het theater. Daar verheug ik mij erg op. Het is tenslotte bijna 31 oktober dus bijna Halloween. Horror is een tak van theatersport welke in het theater maar zelden te zien is.
Enige maanden terug las ik ergens een klein berichtje: er komt een theatervoorstelling met iets van of over de Hindenburg. Ik ben direct gretig. Dat heeft alles te maken met de enige anekdote welke ik ken uit de prille jeugd van mijn oma. Op 14 oktober 1929 vaart er een luchtschip boven Nederland: de Graf Zeppelin. Het hele dorp loopt uit en staart verbijsterd naar het wonder. Mijn oma is een hummel maar haar vader tilt haar bovenop de regenput. Het scheelt nauwelijks een meter maar hij spreekt de woorden: "Zo, nu kun ook jij haar van héél dichtbij zien."
Terwijl de VS zich schrapzet voor orkaan Milton, leunt het publiek in de Stadsschouwburg rustig achterover. Wij volgen Fien Leysen bij haar reis naar Alabama. Haar doel is om het spoor te volgen van haar overleden vader: Kris Leysen. In 1978 maakte hij een reportage in Birmingham, Alabama. Opmerkelijk: hij werd in die stad uitgeroepen tot 'deputy sheriff'! Dat is wat hij aan zijn dochter vertelde. Vijfenveertig jaar later onderzoekt Fien of dit verhaal klopt.
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement