Club Guy & Roni speelt Bad Nature En toen…
Ik ben te gast bij de laatste try-out van de voorstelling 'Bad Nature' van Club Guy & Roni in samenwerking dit keer met Australasian Dance Collective, HIIIT en kunstenaar Boris Acket.
Ik ben te gast bij de laatste try-out van de voorstelling 'Bad Nature' van Club Guy & Roni in samenwerking dit keer met Australasian Dance Collective, HIIIT en kunstenaar Boris Acket.
Het is qua weer en qua sfeer een prachtige woensdagavond. Een Indian Summer-avond. Code groen. De terrassen op de Grote Markt zitten bomvol. En dat op 1 oktober! In het Grand Theatre speelt de voorstelling 'We're all alone in this together' van actrice en theatermaakster Kim Karssen.
Het Stadhuis bruist. Vanuit iedere hoek op de begane grond zijn stemmen, bewegingen en muziek te horen. Deze zijn afkomstig van de deelnemers uit de muziektheaterproductie LEVITICUS 20:13 van Schout bij Nacht. Vol trots tonen zij hun dromen, wensen en gevoelsleven aan het publiek. Dat deze mensen nu voor ons staan, in het hart van Groningen, is allesbehalve vanzelfsprekend. Maar ze zijn er. En hoe!
'Burning Marches' draait om een groep jongeren uit China die proberen hun identiteit te vinden en te bewaken in de moderne tijd. De voorstelling is (zonder pauze) opgedeeld in drie delen: 'Women Today', 'Flame & Boys' en 'Afro Spirit Collective'. De dansers zijn voortdurend in beweging, maar komen ook telkens weer tot stilstand.
Het is heerlijk weer en ik besluit om me verzorgd te kleden en naar het Noorderplantsoen te flaneren. Daar speelt Theatergroep Huis Orlando in een container.
Voor mijn laatste Noorderzonvoorstelling ga ik naar een concert van de Noord-Londense (met Australische roots) componist/uitvoerend musicus Zubin Kanga. En wel in de Lutherse Kerk.
Vorig jaar mocht ik voor het eerst iets schrijven voor Theater050. Dat ging om een containervoorstelling van de Noorderlingen: 'Café Residu'. De professionaliteit van deze jonge acteurs belooft veel voor de toekomst van theater. Daarom ben ik verheugd om dit jaar weer over ze te schrijven.
Het valt niet altijd mee om publiek te zijn, bedenk ik, als een van de twee spelers van Losinformalls met een brandblusser op de volle tribune afstuift. We zitten dan op ongeveer tweederde van de voorstelling en hebben al van alles doorstaan. Ja, overspoeld worden met bluswater kan er dan ook nog wel bij… 'Perdón' is duidelijk geen voorstelling waarbij je rustig achterover kan leunen, maar een ongebruikelijke beleving voor alle zintuigen.
Ik loop over het terrein van Noorderzon en tussen de foodtrucks door zie ik iets wits verschijnen. Bij een container staat een groep acteurs in witte kleding met ieder een eigen barokke, witte pruik. Hun gezichten zijn geschminkt. Wederom wit, maar ook met rode blossen op de wang of getekende snorren en versieringen. Ze lijken eerder op poppen dan op mensen. Het is zo’n bijzonder beeld dat bezoekers regelmatig een foto nemen van de acteurs.
Voor mijn tweede Noorderzonvoorstelling kies ik wederom een container. Ik ga naar ‘TRANS-’: de allernieuwste productie van Just van Bommel en Emma van den Elshout. Het gaat over het verlangen ergens bij te horen.
Wanneer je tijdens Noorderzon een container binnenstapt, weet je één ding zeker. Je komt in een andere wereld terecht. Soms kan die ervaring verwarrend zijn. Of wonderlijk, hilarisch of verrassend. 'Label to Go' bevat ál deze elementen.
Al een half jaar wordt een man geplaagd door een kubus. Iedere nacht doemt die kubus op in zijn hoofd. Hij kan over niks anders dromen dan over die kubus. Dat probleem beheerst zijn leven. Samen met dokter Fred probeert de man het geheim van de kubus te ontrafelen. Dokter Fred zet een heuse droommachine in om tot een doorbraak te komen. Maar is dat eigenlijk wel de oplossing?
Het jaarlijkse 'Noorderzon' is weer van start gegaan! Iedereen weet waar we het over hebben maar officieel heet het: ‘Noorderzon Festival of Performing Arts & Society’. Niet alleen een hele mond vol, maar ook een boordevol programma. Deze 35ste editie biedt maar liefst 125 voorstellingen/activiteiten. Ik start heel rustig en bescheiden. Mijn keuze is gevallen op de containervoorstelling 'Steeds Lichter' van en door Servaes Nelissen in een regie van Eva Goudsmit.
Je moet het maar net tegenkomen op Facebook: een aankondiging van het Impressfest van en in Noorderpoort. Toevallig kom ik het tegen tussen alle zaken waarvan ik me afvraag waarom ik die te zien krijg. Ik heb niks met voetbal, bodybuilding, ben niet geïnteresseerd in zaken van huishoudelijke aard en wars van auto's.
Onlangs was ik te gast bij ‘The Tail’. Een productie van MAISON the FAUX + NITE in Theater de Machinefabriek. De eerste ontwerpt al geruime tijd de kostuums voor de producties van NITE/Club Guy & Roni. Kostuums met een hoog haute couture-gehalte.
Ons klimaat verandert. Dat heeft grote gevolgen voor mens en milieu. Is er een veroorzaker aan te wijzen en wie moet de wereld gaan redden? De oliemaatschappijen, de consument of de politiek? In de Stadsschouwburg houden alle hoofdrolspelers uit het klimaatdebat een pleidooi. Daarmee wordt 'De zaak Shell' van Bureau Vergezicht een intrigerende voorstelling over verantwoordelijkheden én hoop.
Op een droge zaterdagmiddag bezoek ik Martiniplaza voor een reis door het leven van Rob de Nijs. Dat is tenminste wat ik mij voorstel van 'Malle Babbe'. In deze musical worden we meegenomen door het circus van Rob de Nijs (René van Kooten). Hij trekt zijn laatste vrouw Jet (Lottie Hellingman) mee naar zijn leven.
'Heldin of monster?' Met die vraag wordt het publiek naar huis gestuurd nadat we twee uur lang de avonturen van Holly Goosebumps hebben gevolgd. Zij werd haar hele leven intensief opgeleid om een samoerai te worden, zonder dat ze wist waarom… Tot ze tot het besef kwam dat ze was uitverkoren. Haar missie? De wereld redden!
Mr. Elwood P. Dowd is een vriendelijke, openhartige man. Met een glimlach opent hij gesprekken met iedereen die hij tegenkomt. Zijn beste vriend is aan zijn zijde: een onzichtbaar, reusachtig konijn - een pooka, om precies te zijn - genaamd Harvey.
Pedofilie, om maar meteen met de deur in huis te vallen, is het thema van de voorstelling 'Schuldig Kind' door Het Nationale Theater. Gebaseerd op het gelijknamige boek uit 2017 van schrijver en beeldend kunstenaar Ted van Lieshout. In de toneeltekst zijn ook episodes verweven uit een eerder werk van hem 'Mijn meneer' uit 2012. Beide boeken zijn autobiografisch.
© 2018-2025 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement