Hoe voelt het als je snakt naar nachtrust, maar niet de kans krijgt om toe te geven aan de slaap? Hoe neem je de wereld waar en wie ben je eigenlijk? Over dit soort vragen – en nog veel meer – gaat 'Valavond': een voorstelling op de grens tussen dag en nacht.
De meeste theatervoorstellingen bekijk je binnen, tussen vier muren. Wat valt er eigenlijk te ontdekken als het podium naar buiten wordt verplaatst en de grens van een fysieke muur verdwenen is? Ik verliet de Groningse provinciegrens om een dag te kijken bij FestiValderAa: een festival in de Drentse natuur.
De Stadsschouwburg in Groningen vind ik een prachtige plek, maar is dit statige gebouw voor iedere Groninger toegankelijk? Niet altijd, denk ik. De Stadsschouwburg is immers geen buurthuis, waar iedereen zomaar kan binnenvallen. Alhoewel?
Een goed orkest bewonderen is een mooie ervaring. Alles hoort in orde te zijn: compositie, het geluid van alle afzonderlijke instrumenten en natuurlijk het spel van alle orkestleden. Wie zijn zij? De voorstelling 'Solo' toont de mens achter de muzikant.
Afgelopen Hemelvaartsdag kon je van alles doen: dauwtrappen, kerkdiensten bezoeken, met samengeknepen billen op de bank afwachten op hét verlossende nieuws (Hoera, Waylon haalde toch nog de finale van het Eurovisie Songfestival) of meedoen aan een heuse revolutie. Dat laatste heb ik gedaan, samen met een massa mensen. Locatie: een enorme schroothoop bij zonsondergang.
De herfst. Een prachtig seizoen. Mits het mooi weer blijft en het niet te hard waait. Weinig volwassenen hebben tijdens de herfst een alibi om ongestoord gek te doen. Tenzij je mee mag doen aan een project bij het Grand Theatre.
Het Noorderzon festival in Groningen is alweer afgelopen. Toch stuiter ik nog steeds een beetje na. Zoveel indrukken, zoveel mensen, zoveel geuren, zoveel moois, zoveel dingen die ik niet helemaal begrijp... Maar vooral: verwondering.
Zondagmiddag. In een studio van het Grand Theatre dansen we op keiharde techno alsof ons leven ervan afhangt. Ik ben boos op mezelf, omdat ik al lange tijd niets aan sport heb gedaan. Dan wordt de muziek stop gezet. "How long was this?" vraagt iemand dapper.
Als ik op het terrein van Noorderzon rondloop, dan beginnen er allerlei ideeën te borrelen. Dat komt vooral door de prachtige omgeving en de bijzondere mensen die ik mag ontmoeten.
Mijn respect voor mensen die écht kunnen dansen, wat bijvoorbeeld geldt voor de dansers bij gezelschap Noord Nederlandse Dans, is groot. Afgelopen vrijdag zat ik in de Stadsschouwburg om een voorstelling van het NND te zien: mijn allereerste keer.
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement