Het is vrijdagmiddag. Een groot deel van Groningen maakt zich op voor de Vrijmibo of is er al volop mee bezig: de terrassen zitten in ieder geval propvol. Zo lekker is het helemaal niet, het is zwaar bewolkt en het miezert maar met de terrasheaters onder de kolossale parasols en wat fleecedekens is het prima uit te houden.
Het is zaterdagavond en we hebben gereserveerd voor een wel heel bijzonder evenement. Het 'Minimal Music Late Night Concert' in de Martinikerk. Het bijzondere zit, of liever gezegd: ligt hem hierin, dat het de bedoeling is om het concert liggend te beleven. Publiek wordt hartelijk uitgedaagd matrassen, luchtbedden, dekens en kussens mee naar binnen te slepen en willekeurig in de ruimte te gaan wildkamperen (maar er zijn ook gewoon stoelen).
Drie kwartier lang mogen we op reis. Het belooft een korte, maar spannende trip te worden. We gaan Alice in Wonderland achterna die in een andere wereld terechtkomt: vol abstracte vormen, intense kleuren en nieuwe belevenissen. In deze wereld heeft de Vlaamse theatermaker Benjamin Verdonck alle touwtjes in handen. Letterlijk.
De herfst heeft haar intrede gedaan. Mooie dagen afgewisseld door gure. Deze zaterdag zit er zo’n beetje tussenin. Aan de Stadsschouwburg hangen twee lijnen met wapperende kledingstukken. Het ziet eruit als een fraai, gehavend VOC-schip.
Hoe vaak overkomt het je dat je min of meer iets totaal nieuws beleeft? Ik bezoek ruim zestig theatervoorstellingen per jaar en dat al veertig jaar lang. En afgelopen vrijdagavond heb ik na zo'n 2.500 producties iets voor mij totaal nieuws gehoord en gezien. Ik was uitgenodigd door Agnese Fiocchi.
Het is een winderige en regenachtige zaterdagavond. De perfecte omstandigheden om je onder te dompelen in de warme en gastvrije ambiance van de Stadsschouwburg. Theatercollectief Wunderbaum uit Rotterdam speelt in samenwerking met Theaterhaus Jena de voorstelling 'The Clowns Convention'.
Enkele weken terug was ik tijdens het Noorderzon Festival te gast bij de openbare repetitie van 'Exit Macbeth' door het Noord Nederlands Toneel. Die vond plaats in heel intieme setting in de machinefabriek. Ik zat op de tweede rij: een close-up plek. Zo moet een leerling van de arts Nicolaes Tulp zich hebben gevoeld, vereeuwigd door Rembrandt op De Anatomische Les. Ik voelde me bevoorrecht. Mateloos geïntrigeerd was ik.
Sinds 1672 viert Groningen op 28 augustus het Gronings Ontzet. Beter bekend als 'BOMMEN BEREND'. En nu, in 2022, al voor de driehonderdvijftigste keer! Een jubileum en dus extra feest. Maar wat vieren we nu eigenlijk?
Bij het inspreken van een documentaire over het leven en werk van Truus Wijsmuller raakt actrice en theatermaakster Margje Wittermans diep geëmotioneerd. Een brok in haar keel en even later komen de waterlanders. Ze voelt een grote verbondenheid met deze verzetsvrouwe. In 'Waarom Truus' gaat Margje op zoek naar deze verbondenheid en brengt ze een bijzondere vrouw weer tot leven. Een vrouw die zich door niemand liet stoppen in haar werk om anderen te redden.
Het is vrijdagnamiddag en ik ben met een plattegrond in de hand door het Noorderplantsoen op weg naar podiumtent 'De Vliegende Vis' voor mijn achtste of toch tiende (?) voorstelling van het Noorderzon Festival. Het is verrukkelijk weer en druk, ontzettend druk. Heel veel mensen schuifelen voort. Al die dertigers en veertigers die ik tijdens de voorstellingen niet heb gezien zijn dus gewoon hier. Hebben wel degelijk hele warme belangstelling voor alles wat op theatergebied gebeurt. En ze lijken elkaar ook allemaal te kennen. Midden op de toch al niet ruim bemeten paden zijn hele knusse opstoppingen van hippe, jonge mensen met massa's buggy's en massa's jengelende en rondrennende ukkepukken. Wat goed dat ze hun kroost al zo vroeg met theater laten kennismaken!
Op dag zes van festival Noorderzon heb ik een kaartje op zak voor TAPASx. Kenmerkend aan deze theaterbeleving is dat het publiek niet anderhalf uur lang stil in een zaal hoeft te zitten. We pakken onze fiets om mensen in Groningen te ontmoeten die bezig zijn met een andere manier van wonen en/of leven. Bij het verzamelpunt, aan het begin van het Noorderzon-terrein aan de Moesstraat, krijg ik een folder in mijn hand gedrukt. Met daarin de tekst: "Met TAPASx neemt Buro Mix je mee langs verhalen van Groningers die alternatief leven of tegen maatschappelijke structuren aanschoppen. Hoe kunnen we op een andere manier met elkaar omgaan?"
Wat resteert als je de protagonist, de hoofdrolspeler, in dit geval de heer Macbeth uit het stuk 'Macbeth' schrapt? En wat resteert als je ook de overige personages met een flink aandeel uit datzelfde stuk schrapt? Exit Lady Macbeth, exit Duncan I, exit Macduff en Banquo en al hun tekst? Dan valt plots op hoe enthousiast en bloemrijk Shakespeare de natuur beschrijft bijvoorbeeld. Beelden van paarden, raven en donkere bossen komen steeds opnieuw terug, als edelfiguranten. En is er plots een glansrol weggelegd voor een personeelslid van het paleis: een eenvoudig portier. En sublieme hoofdrollen voor…heksen!
Het is voor mij een prachtige eerste dag van het Noorderzon Festival. Behalve vele nationale en vooral internationale theaterproducties en muzikanten boekt het festival de laatste jaren ook steevast prachtig weer. En dat is wel zo prettig. Ruim op tijd maak ik een wandeling ter kennismaking door het plantsoen/over het festivalterrein.
Een broer en zus komen elk jaar in mei een dag samen in het ouderlijk appartement om hun overleden vader te gedenken. Samen koken, eten en praten. Er is een altaartje met een fiks portret van de man zaliger geflankeerd door kaarsen. Broer en zus zitten aan de keukentafel. Zij worstelt met een loopneus: het gevolg van een allergie. Hij is druk op zijn mobieltje en drinkt bier. Het is vier uur in de morgen. Zij is als altijd vroeg op, hij heeft zijn bed nog niet gezien.
In het Noorderplantsoen is het zonnig en licht. Die beleving gaat binnen een half uur veranderen… Ik sta niksvermoedend te wachten bij locatie 'De Vliegende Vis', waar straks een scène uit Narrow Spaces wordt uitgevoerd: een nieuwe voorstelling van moON productions die nu nog volop in ontwikkeling is. Bijzonder is dat het Noorderzon-publiek op die manier een indruk krijgt van het maakproces.
Het is een broeierige zaterdagmiddag. Perfect weer voor een limoncello. Nooit maar dan ook echt nooit denk ik aan dat drankje maar ik zag op social media deze morgen een recept voorbijkomen. Men neme: 15 citroenen, 1 L alcohol (96%), 1,5 L water en 6 ons suiker. De geraspte schil van de citroenen (alleen het geel, NIET het wit) zorgt voor 'het bittertje'. De hele handel mengen, vier weken donker weg zetten, drie keer per dag omschudden et voilà! Drink het ijs- en ijskoud uit de vriezer. Onder deze weersomstandigheden klinkt het als een weldadig medicijn.
Vier jaar geleden ondernam Tjerk Ridder een intensieve reis. Met zijn ezel Lodewijk maakte hij een voettocht van ruim 1200 kilometer, van Parijs naar Groningen. Bijna iedere dag verbleven zij op een andere plek. Het leidde tot vele ontmoetingen en nieuwe inzichten over solidariteit. Na drie maanden werd de Martinitoren bereikt. Daarmee kwam de reis tot een einde, maar het verhaal blijkt nog niet afgelopen…
Het Groninger Studenten Toneel viert feest: de vereniging bestaat vijf jaar! De naam GST bestaat al negentien jaar. Hoe zit dat? Wie zijn de leden, wat houdt hen bezig en wat heeft deze groep eigenlijk met weerwolven? Ik mag aanwezig zijn bij een aantal lustrum-activiteiten en krijg antwoord op deze vragen.
Ik ben hondsmoe. Heb van 08.00 tot 20.00 uur gewerkt en heb een persuitnodiging op zak voor de voorstelling 'There will be light' van Studio Hetzel. En niet zomaar een voorstelling: het is een soort finale, een Rad van Avontuur. Op deze avond wordt één van de toeschouwers vijftienduizend euro rijker. Hoe doodop ook, ik ben van de partij. Niet voor mijzelf, ik overleef wel op de een of andere wijze. Maar voor mijn nieuwe theaterproducties kan ik wel wat financiële support gebruiken.
Vrijdag is alom bekend in Groningen. Een cultureel bolwerk waar zo'n beetje alles mogelijk is. Of je nu heel piep bent of stok: bij Vrijdag ben je welkom. Je kunt boetseren, schilderen, zingen, muziek maken, acteren en nog veel meer. Ze bieden ook een regieopleiding aan. Een stoomcursus van anderhalf jaar of een lange-adem-traject van maar liefst vier jaar.
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement