Als ik de Stadsschouwburg binnenstap en de trap oploop, zie ik dat er twee waarschuwingen hangen. De eerste gaat over het gebruik van stroboscopen en de tweede over het heftige thema, namelijk seksueel misbruik. De voorstelling 'Prima Facie' is een monoloog en gaat over Tessa, die een goedbetaalde strafrechtadvocaat is. Met zedendelicten als specialiteit.
Boven merk ik dat de publieksstroom na de kaartcontrole stagneert. Dit kan maar een ding betekenen: het publiek moet wachten tot het gezelschap, in dit geval alleen actrice Maria Kraakman, op het toneel is. Ik besluit bij een tafeltje te staan tot de mensen doorlopen. In de zaal danst Tessa, gespeeld door Maria Kraakman, met grote bewegingen op het podium.
Het decor bestaat uit schermen vol paperassen, twee grote kasten en waarschuwingsbordjes met een mobiele telefoon erop met “off”. De kasten blijken later vol verrassingen te zitten. Zo komt er opeens een toiletpot tevoorschijn en kan de bovenkant worden omgetoverd tot een keuken met werkende kraan.
Tessa is een goedbetaalde strafrechtadvocaat. Met zedendelicten als specialisatie gaat het er in de rechtszaal hard aan toe. Tessa probeert tijdens getuigenverhoren altijd twijfel te zaaien zodat de verklaring onbetrouwbaar lijkt. Ze wint elke zaak en gelooft heilig in het recht. Af en toe gaat ze terug naar haar familie, het arbeidersgezin. Haar moeder maakt kantoren schoon zoals die van Tessa.
Als rechtenstudente was Tessa niet bemiddeld of lid van het corps. Tijdens een introductieles sprak haar decaan de legendarische woorden “Kijk links van je; kijk rechts van je: één van jullie drie zal het niet redden.” De twee naast haar, een meisje en een corpslid, namen meteen aan dat het Tessa zou zijn. Dit doet mij denken aan mijn eigen eerste les aan de Rechtenfaculteit. We zaten in de grote zaal van Pathé en er waren nog twee luisterzalen ingericht. Volgens de professor zou de helft van de studenten na het eerste jaar afvallen. Hij had gelijk en ondergetekende was er een van. Terug naar nu. Het meisje naast Tessa bleek een van de drie die met de studie stopte. Ze ging na het eerste jaar naar de kunstacademie en werd Tessa's beste vriendin.
Plots brengt alles Tessa aan het wankelen, als de rollen omgedraaid worden en ze zelf verkracht wordt. Door een collega die wél bij het corps zat. Haar moeder komt meteen met de trein naar haar toe en is een grote steun. Het duurt 782 dagen voordat Tessa’s aangifte in de rechtbank wordt behandeld. In haar hoofd spelen de details zich af. Ze heeft gedronken dus dat werkt in haar nadeel. Ook ziet ze bepaalde gebeurtenissen niet meer helder, dat komt vooral door de waas waarin het gebeurde. Hierdoor komt haar verklaring soms warrig over...
Een op de drie vrouwen krijgt te maken met seksueel geweld. Prima Facie is helaas dus bijzonder actueel. Het applaus is lang en Maria Kraakman, die onlangs de Theo d'Or voor deze rol gewonnen heeft, komt nog drie keer terug. Deze indrukwekkende monoloog wist het publiek duidelijk te raken.
Makers
van Suzie Miller
met Maria Kraakman
regie Eline Arbo
vertaling en dramaturgie Anna Sijbrands
scenografie Renée Faveere
licht Varja Klosse
geluidsontwerp en compositie Thijs van Vuure
kostuums Rebekka Wörmann
Nog even dit
Onze artikelen zijn gratis en zullen nooit achter een betaalmuur verdwijnen. Voor theatermakers willen wij een onafhankelijk en levendig platform bieden: voor nu en in de toekomst. Donaties zorgen ervoor dat wij op lange termijn kunnen blijven investeren in het platform Theater050 en dat verhalen over theaterproducties belicht worden.
Betalen kan via onderstaande knop en je mag het bedrag zelf kiezen.
Bedankt voor je steun!
Kies het bedrag en doneer
Dio van Velden
Verhalen
Drie afstudeervoorstellingen over vastzitten, losmaken en de absurditeit van het leven
Ingrid de Vries
Verhalen
