Noord Nederlandse Dans De onvergetelijke dans

Mijn respect voor mensen die écht kunnen dansen, wat bijvoorbeeld geldt voor de dansers bij gezelschap Noord Nederlandse Dans, is groot. Afgelopen vrijdag zat ik in de Stadsschouwburg om een voorstelling van het NND te zien: mijn allereerste keer.

Zelf zou ik graag willen dansen, maar ik vrees dat ik de wereld daarmee geen plezier doe. Of juist wel, maar dan op een lachwekkende manier. Het overbrengen van emoties, in plaats van woorden, door je lichaam te benutten is een gave.

De avond begint goed: in de zaal zie ik allemaal bekenden zitten en schuin voor me zit de burgemeester. We zien fantastische dingen: de choreografie is ingewikkeld en soms lijken de dansers bijna op acrobaten. Het bijzondere is dat het er niet moeilijk uitziet. Schijnbaar lichtvoetig worden bizarre bewegingen uitgevoerd. Dat roept bewondering bij mij op.

Ook de live muziek bij de dans is geweldig. Op sommige momenten wordt er flink uitgepakt met een volledig orkest en soms wordt er juist gekozen voor een intieme sfeer met een of twee muzikanten.

Ademloos blijven we luisteren. En we kijken aandachtig. Naar mooie dans, naar prachtige muziekinstrumenten, naar gepassioneerde theatermakers en naar indrukwekkende beelden op projectieschermen.

Vol toewijding dansen de dansers hun verhaal dat ondersteund wordt door de projecties. Op die manier komen we meer te weten over de wereld achter de dans en hoe voorstellingen bij het NND ontstaan. Daarbij wordt duidelijk dat je de techniek van dansen eerst goed moet beheersen voordat je kunt besluiten om de techniek los te laten. Ook leren we dat een voorstelling bestaat uit een goed geconstrueerde werkelijkheid die vervolgens compleet overhoop wordt gehaald.

Aan het einde van de voorstelling worden de spelers en makers overspoeld met glitters.

Na een staande ovatie valt het doek, blijft het publiek applaudisseren, gaat het doek weer open, komen alle dansers, muzikanten en makers opnieuw tevoorschijn, wordt er weer gebogen en valt het doek opnieuw.

Meerdere keren valt het doek en gaat het weer open. Het duurt erg lang voordat het publiek is uitgeklapt. Dan lopen we weg en vertellen elkaar dat het zo'n bijzondere voorstelling is. Ook de burgemeester lijkt enthousiast.

In de foyer zie ik de mensen die zojuist een gedenkwaardige voorstelling hadden gegeven, met de glitters van de voorstelling in hun haren. Ze lijken er helemaal klaar voor om nog een keer te schitteren… Dat zal niet meer gebeuren. Mijn eerste voorstelling die ik van het NND heb gezien is tevens de allerlaatste. Spijtig.

Het NND nam met haar voorstelling van vrijdag 14 december 2012 afscheid van haar publiek. Aangezien NND vanaf 1 januari 2013 niet meer in aanmerking komt voor subsidie, kan dit gezelschap niet meer voortbestaan. Aan het afscheidsgala werkten speciale gasten mee: Derrick C. Brown, Emily Wells, Timmy Straw en een aantal muzikanten van het Noordpool Orkest o.l.v. Reinout Douma.