Martijn Halie heeft een broertje dood aan knutselen aan wat er al is. Dus maakt hij iets wat er nog niet is. Halie is visueel kunstenaar of artdirector of creative developer. Hij ontwierp het NITE Hotel: een online omgeving, een 3D-platform waarbinnen theaterliefhebbers vanaf de bank of luie stoel voorstellingen van het Noord Nederlands Toneel en Club Guy & Roni kunnen beleven. Thuis en tóch uit dus. Ontzettend slim én handig in een tijd waarin theaters om de haverklap kortere of langere tijd moeten sluiten. En vervolgens ontwikkelde hij 'Swan Lake The Game'.
Swan Lake The Game gaat nog een stapje verder. Het is een interactieve online theatervoorstelling waarin je als bezoeker invloed kunt uitoefenen. Niet uitsluitend op het verloop maar ook op wát je te zien krijgt. Vooraf zegt Halie hierover: "Je kijkt in feite je eigen edit."
Bij deze voorstelling is voor een uitzonderlijk concept gekozen. In totaal zijn er tien scènes. Drie scènes heb ik eerder gezien bij Swan Lake, live in de Oosterpoort. Drie andere scènes zijn online te bekijken, via Swan Lake The Game. Hierdoor kan ik zes van de tien onderdelen ervaren. Andere toeschouwers maken andere keuzes. Zien een scène digitaal welke ik live heb gezien en scènes die ik niet heb gezien.
Ik heb een ticket. Voor een bepaalde dag en een bepaald tijdslot.
En ik vind het spannend, verschrikkelijk spannend. Het toilet heeft zo langzamerhand ook wel even genoeg van mij. Aan NNT/Club Guy & Roni ligt het absoluut niet. Hun begeleiding via mails naar het moment suprême toe is volmondig fantastisch. Korte, geruststellende berichtjes. Vriendelijke kattenbelletjes die vooral voor zijn bedoeld om je het niet te laten vergeten. Zelfs vlak ervoor nog, hoe krijgen ze het voor elkaar met al die mensen, al die adressen op al die verschillende dagen en tijdstippen? Een digitaal kunstwerk op zich.
Exact een kwartier voor aanvang log ik in (gewoon op een link klikken dus): het lukt! Ik vind mijzelf heel stoer en krijg een warm welkom van Guy Weizman. "Het is allemaal reuze eenvoudig, ja ook het besturingssysteem, vooral voor ons als Nintendo-generatie." Lichte paniek: Guy kan als vanzelf niet weten dat hij te maken heeft met iemand die nog nooit van zijn leven een computerspel heeft aangeraakt. Die nieuwsgierigheid of het verlangen ernaar ook nooit heeft gevoeld. Van Nintendo hield ik meer afstand dan van COVID-19 maar mogelijk is. Ik droeg nog net geen mondkapje.
Maar Guy heeft gelijk: het is kinderlijk eenvoudig en leuk! Ik kan een personage kiezen. Dat moet wel vlot, anders wordt er voor je gekozen: The show must go on tenslotte. Ik heb Adam, Harold en Sofiko al live beleefd. Het wordt Igor.
Ik kom in een virtuele wereld vol abstracte rotspartijen.
Ik kan inzoomen, afstand nemen, links- en rechtsaf, een complete tour doen: het is prachtig gemaakt. Pianomuziek is hoorbaar en het akelig krassen op snaren. Centraal een klein schermpje, dus inzoomen. Igor danst in een plas water. Naakt, maar hij hoeft zich nergens voor te schamen en het water is blijkbaar voldoende warm. De muziek verandert naar een creepy soundscape en weer later naar een dronken dweilorkestje waarin het beroemde Zwanenmeer-thema van Tsjaikovski te herkennen valt. Maar wat wil Igor mij vertellen? Ik kan geen keuze maken. En dat is niet handig… Want ik word naar het onderdeel The Test gelanceerd.
Ook Kordz (voluit: Alexandre Kordzaia) heeft een broertje dood aan knutselen aan wat er al is. Dus maakt hij iets wat er nog niet is. Kordz is componist. Hij schiep de muziek voor 'Swan Lake'. Een flinke uitdaging volgens hemzelf, laat hij mij na de voorstelling weten, want hij is geen groot Tsjaikovski luisteraar. Prince, Ravel en muziek op soundcloud zijn favoriet. Er vond een inhaalslag plaats. Hij wilde niet slechts de beroemdste stukken uit het Zwanenmeer gebruiken als inspiratie, maar ook delen die alleen de gepokte en gemazelde fan herkent.
'Let's find out who you are.'
Ik krijg steeds twee plaatjes voorgeschoteld. En moet razendsnel kiezen. Anders wordt er voor mij gekozen. Een schilderij van Rembrandt en een van Van Gogh. Ik waardeer beide schilders maar vind in dit geval die van Rembrandt de mooiste. Rembrandt dus en door, en door en door… Een e-reader en een boek. Ik hou van boeken. Een boek dus en weer door.
Er wordt veel voor mij gekozen en dan het resultaat: ik ben een 'Back-person', een 'Careful Swan'. Een eufemisme dus voor niet avontuurlijk, een tuthola die het liefst in het verleden blijft hangen. Het zet mij aan het denken. Ik lééf wel avontuurlijk, nou en of, maar bén ik het ook? Ik denk te lang, had al moeten kiezen. Dat wordt weer voor mij gedaan en ik sta oog in oog met…
Camilo Chapela. Nou ja: ik zit, hij hangt. Hallo Camilo! Hij hangt in een zwart/witte stellage en begint, muzikaal intensief begeleid door een muzikant van Slagwerk Den Haag, aan een gymnastische zwerftocht door die stellage. Ook nu weer kun je inzoomen en een tour maken. Camilo is een uitstekend danser/beweger en vertelt een sprookje: 'Once upon a time'. Het vervolg gaat wat verloren door de fysieke inspanning. En weer door!
Kordz kreeg de opdracht te componeren voor percussie, piano en electronics. Tijdens de eerste ontmoetingen bracht hij een berg aan materiaal mee. Dat bleek behoorlijk te botsen en knallen met de choreografieën. Met veel improviseren, schaven, slijpen, 'uithuilen en opnieuw beginnen' kwamen muziek en beweging tot een huwelijk. Repetities werden gefilmd en Kordz componeerde erop los, alleen in zijn Groningse hotelkamer… In nauwe samenwerking met Slagwerk Den Haag werd het gelukkig toch nog een, in zijn eigen woorden, "Grammy-show-thing".
Een volgende keuze: 'Back' of 'Forward'.
In de live-performance in de Oosterpoort koos ik Forward en dat is me uitstekend bekomen. Vanzelfsprekend wil ik de uitkomst van The Test wraken. Maar omdat ik dit verslag zo compleet mogelijk wil maken, zet ik mijn trots en avontuur opzij en kies Back. En kom terecht in een soort sneeuwlandschap, wederom prachtig vormgegeven. Ik zoom in op een witte vloer: een hagelwit strand na een lange, fantastische zomerse dag vol toeristen. Een enorme gribus dus.
Te midden daarvan staat Sanne den Hartogh: een door-en-door verwende en verziekte corpsbal die staat te brallen. Kroontje van So Low op zijn hoofd: als een Richard II die beseft dat hij fout op fout heeft gestapeld, een vadsige kroonprins die zijn toekomstige rijk uiteen ziet spatten. Hij zegt veel, heel veel. Het is een soort stand-up-comedy: een theatervorm welke toch beter tot zijn recht komt met live publiek.
Ik denk aan mijn andere keuze enkele dagen daarvoor. Ik heb voor Forward gekozen en ben door de daarbij behorende deur gegaan...
Eenmaal door de deuren komt het publiek weer samen en we worden gefeliciteerd: "Je hebt een geweldige keuze gemaakt." Sofiko Nachkebiya trakteert ons op een epiloog. Als een heuse Norma Desmond, een aan lager wal en drank geraakte filmdiva, danst ze haar prachtige zwanenzang op een strand, bevuild met plastic soep. Sofiko wordt begeleid door een kettingrokende toetsenist op vleugel en synthesizer. Dreigend richt zij een pistool op haar hoofd, maar: "Nee, niet vandaag", om in de wereldberoemde slotpose te eindigen uit de Stervende Zwaan...
Na 'Swan Lake The Game' zit Kordz de volgende dag alweer een hele dag in vliegtuigen. Hij moet aan de slag voor het 'Gori Womens Choir' dat shows gaat neerzetten in Georgië en Zwitserland. En zijn rap-vriend DRO staat te popelen om verder te werken aan de EP 'Shish Kebab Requiem Opus I'.
Halie werkt aan een vervolg voor het NITE Hotel, neem ik aan, waarin ongetwijfeld spraakmakende producties van het NNT/Club Guy & Roni te beleven zullen zijn. 'Swan Lake The Game' is een uiterst interessante kennismaking met online theater.
En ik… ik doe mijn geuzennamen 'Back Person' en 'Careful Swan' eer aan. Ik leg een elpee van Tsjaikovski op de draaitafel en pak de biografie van Van Gogh uit de kast. Ik werp een blik op de overkant, wens dat die donkere schouwburg heel snel haar deuren weer mag opengooien en neurie: "Als op de Turfsingel de lichtjes weer eens branden gaan…"
Meer lezen
Zwaan kleef aan (Deel I): Swan Lake
Credits
Swan Lake is een voorstelling van Club Guy & Roni + Slagwerk Den Haag + Tomoko Mukaiyama Foundation.
Kordz: Componist
MAISON the FAUX: Kostuum ontwerp
Ascon de Nijs: Decorontwerper
Maarten van Rossem: Video- en licht ontwerper
Martijn Halie: Grafisch ontwerper
Rik van den Bos: Schrijver
Guy Weizman: Regisseur
Roni Haver: Choreograaf
Robbert van Heuven: Dramaturg
Foto's: screenshots uit 'Swan Lake The Game'; beelden zijn aangeleverd door Noord Nederlands Toneel/Club Guy & Roni
Nog even dit
Onze artikelen zijn gratis en zullen nooit achter een betaalmuur verdwijnen. Voor theatermakers willen wij een onafhankelijk en levendig platform bieden: voor nu en in de toekomst. Donaties zorgen ervoor dat wij op lange termijn kunnen blijven investeren in het platform Theater050 en dat verhalen over theaterproducties belicht worden.
Betalen kan via onderstaande knop en je mag het bedrag zelf kiezen.
Bedankt voor je steun!
Kies het bedrag en doneer
Dio van Velden
Verhalen
Dio van Velden
Verhalen
