Drie kwartier lang mogen we op reis. Het belooft een korte, maar spannende trip te worden. We gaan Alice in Wonderland achterna die in een andere wereld terechtkomt: vol abstracte vormen, intense kleuren en nieuwe belevenissen. In deze wereld heeft de Vlaamse theatermaker Benjamin Verdonck alle touwtjes in handen. Letterlijk.
Het is een doordeweekse woensdagavond en de voorstelling Down The Rabbit Hole gaat bijna beginnen. Ik haast mij door de binnenstad, langs slingerende voorbijgangers en talloze fietsen. Het is tijd om de theaterwereld in te stappen. Ik open de deur van het Grand Theatre. De sfeer is hier gemoedelijk; een contrast met de drukke buitenwereld.
Waar gaat deze voorstelling over?
Ik lees de beschrijving op de website van het Grand Theatre: "Dansende touwen, hete snaren en knallende kleuren: een nieuwe kijkkast van alleskunner Benjamin Verdonck met live muziek van Mauro Pawlowski. Groter, sneller, bonter en bezetener dan alle kijkdozen uit zijn repertoire." De inhoud kan dus nog alle kanten opgaan, maar de vorm ligt vast. Hier spelen geen acteurs de hoofdrol, maar staat een object centraal. In dit geval een kijkdoos. Prominent aanwezig in de benedenzaal.
Vanaf mijn zitplek, bijna achteraan in de zaal, oogt de kijkdoos als een groot huis. Aan de linkerkant van de kast is Benjamin Verdonck te zien. Aan de rechterkant staat Mauro Pawlowski. Op de klanken van zijn soundscape – donker in het begin, maar voortdurend meeslepend – wordt de wereld achter de kijkkast zichtbaar en mag het publiek daarin verdwijnen.
De enorme kijkdoos wordt opengeschoven en we vallen steeds dieper. Langs abstracte vormen, felle kleuren en spannende schaduwen. Net als Alice begeven we ons nu in het konijnenhol. Om uiteindelijk in het binnenste deel van de kijkkast te belanden. Kleuren en vormen worden zachter. De soundscape en het licht – het werk van Lucas van Haesbroeck – volgen de bewegingen van de objecten in de kijkkast, waardoor de beleving wordt versterkt.
De abstracte vlakken in de kijkdoos lijken uiteindelijk concrete objecten te vormen. Er ontstaat zelfs een compleet landschap. Mauro Pawlowski laat ons ook dieren horen, zoals een hinnikend paard. Op die manier, door de kracht van suggestie, kom ik terecht in een omgeving vol cactussen en woestijnen. Zou de vrouw die naast mij zit dezelfde ervaring hebben? Dat blijft de vraag. Deze beleving nodigt ons in ieder geval uit om op avontuur te gaan.
Ook voor de makers zelf moet dit project een avontuur zijn.
Via tientallen touwen aan de linkerkant bedient Benjamin Verdonck het grootse object op het podium. Onder zijn handen komen alle kleine en grote elementen uit de kijkkast in beweging. Ze worden weggeschoven, of vallen juist in elkaar en er ontstaan nieuwe vormen. Dat gaat vaak gepaard met krachtsinspanningen en grote gebaren. Af en toe wordt er juist heel voorzichtig een touwtje aangeraakt om een klein vlak in beweging te krijgen. Intrigerend om te volgen. Het is alsof je naar een ingewikkelde goocheltruc kijkt. Met vele touwen die in elkaar verstrikt dreigen te raken en met talloze panelen die in en uit elkaar worden geschoven. Alles op het juiste ogenblik.
De schuiven van de kijkdoos bieden telkens toegang naar een andere wereld; als een doos die opengaat. Om daarna weer ruimte te maken voor een nieuwe doos en opnieuw. Laag voor laag voor laag. Een wereld in een wereld in een wereld… We reizen mee tot het moment waarop alle puzzelstukken in elkaar vallen. Er is een fluitketel te horen. Dan wordt de kijkkast, schuifje voor schuifje, gesloten en klinkt het slotapplaus.
De wereld waarin Alice zich begeeft, is niet altijd grijpbaar. Wat ik precies heb meegemaakt tijdens de drie kwartier durende voorstelling, laat zich dan ook niet makkelijk beschrijven. Iedere toeschouwer zal de beelden en het geluid op een eigen manier verwerken, waardoor het voor iedereen een andere ervaring is. Ondanks – of misschien toch dankzij – de inzet van abstracte vormen en kleuren, voelt deze voorstelling als een persoonlijke belevenis. Dat is de magie die Down The Rabbit Hole toevoegt.
Foto's: © Kurt van der Elst, kvde.be. 'Down The Rabbit Hole' van Benjamin Verdonck & Mauro Pawlowski / Toneelhuis
Makers
Van: Benjamin Verdonck
Muziek: Mauro Pawlowski
Licht: Lucas van Haesbroeck
Productie: Toneelhuis
Nog even dit
Onze artikelen zijn gratis en zullen nooit achter een betaalmuur verdwijnen. Voor theatermakers willen wij een onafhankelijk en levendig platform bieden: voor nu en in de toekomst. Donaties zorgen ervoor dat wij op lange termijn kunnen blijven investeren in het platform Theater050 en dat verhalen over theaterproducties belicht worden.
Betalen kan via onderstaande knop en je mag het bedrag zelf kiezen.
Bedankt voor je steun!
Kies het bedrag en doneer
Dio van Velden
Verhalen
Dio van Velden
Verhalen
