Vanavond ben ik samen met mijn man te gast bij de Nederlandse première van 'Horizons' in MartiniPlaza. Deze nieuwe show van Holiday on Ice is opgebouwd als een 360°-beleving. Hierbij wordt kunstschaatsen gecombineerd met videotechnologie, licht, muziek, kostuums en choreografieën. We worden meegenomen naar een stad die langzaam tot leven komt. Na afloop spreek ik met Jody Bernal die een rol heeft in deze show.
Holiday on Ice bestaat inmiddels ruim tachtig jaar.
De eerste show van Holiday on Ice vond plaats tijdens de kerstvakantie van 1942 in Toledo, Ohio. Vanaf dat moment begonnen de shows te touren. Eerst door de Verenigde Staten en later ook daarbuiten. In de jaren vijftig kwam Europa in beeld, waar Holiday on Ice tot op de dag van vandaag ieder jaar rondreist (bron informatie: https://en.wikipedia.org/wiki/Holiday_on_Ice). Tegenwoordig beginnen alle shows in Duitsland en komen deze een jaar later naar Nederland. Op die manier loopt Duitsland altijd een jaar voor op de programmering: daar spelen ze momenteel Cinema of Dreams.
Nieuw aan Horizons is dat deze show volledig is opgezet als een 360°-beleving. Dat zie je terug in de projecties. Deze verschijnen niet alleen op de achtergrond, maar ook hoog boven het ijs.
Het decor verandert regelmatig in een kermis of een bruisend stadsplein.
Hiervoor wordt een grote stellage op het ijs gebruikt waarin de ijsdansers zich bevinden. Ook worden daar ondersteunende acts opgevoerd. Zo staat een kunstschaatser met een spuitbus voor een beeldscherm. Op het scherm komt graffiti tevoorschijn. Ook zien we luchtacrobatiek. Zo zwiert een acrobaat zichzelf over de kop terwijl hij aan een ladder hangt, wordt een performer aan haar knot omhoog gehesen en zijn er trapeze-acts die het ijsdansen aanvullen. De show richt zich daarmee niet alleen op het schaatsen, maar op een totaalervaring. Juist deze complete beleving spreekt mij aan, omdat de show hierdoor levendiger wordt.
De muziek is modern en herkenbaar. Zo klinkt onder andere 'Chasing Cars', een nummer dat bij mij meteen associaties oproept met de serie Grey’s Anatomy, die ik momenteel binge. Op het ijs wordt hierop een intiem duet gedanst. Een rustmoment in de verder energieke show.
Vooraf zag ik achter de schermen een rij identieke jurkjes hangen. Met een simpel gebaar van de schaatsers veranderen deze kledingstukken in kleurrijke bloemen. Het resultaat is een bloemenzee die over het ijs danst.
De rode draad in de show is het tot leven brengen van een stad.
Een groep schaatsers verschijnt in gekleurde kleding, terwijl drie schaatsers in zwart-wit kleding daar bewust van afwijken. Door dit contrast lijken deze dansers hun eigen verhaal te vertellen. Ook is er een ijsdanser dat over het ijs glijdt op schaatsen die op All Stars lijken. Juist deze details maken de stad herkenbaar en geven de show extra gelaagdheid.
Tijdens de première heeft Jody Bernal een kleine rol. Hij treedt op als de eerste dj on Ice en laat daarnaast ook zijn schaatskunsten zien. Achttien jaar geleden deed Jody mee aan Sterren Dansen op het IJs en schaatste hij daarna een periode mee met Holiday on Ice. Vanavond blijft zijn rol beperkt tot twee momenten op het ijs, met als afsluiter natuurlijk zijn grote hit 'Que Si, Que No'.
Na afloop spreek ik kort met Jody.
Hoe bereid je je voor op een optreden dat op het ijs plaatsvindt? Is dat anders dan een normaal dj-optreden?
“Dit is een hele gezette show, er is overal over nagedacht. Dan kun je niet even gaan freewheelen achter de draaitafels, dus dan moet je kijken welke platen passen bij mij en ook bij de show en toch net wat anders dan Holiday on Ice zelf zou willen. Dat is uitzoeken en gewoon doen.”
Had je niet liever een wat grotere rol gehad?
“Om heel eerlijk te zijn, dit zijn echt professionele schaatsers, als ik dan een groot stuk zou hebben. Ik denk dat dit juist precies genoeg is, als het heel groot zou zijn moet ik echt serieus aan de bak om te schaatsen.”
Wat vind je zelf het meest bijzondere aan het draaien op een ijsshow?
“Het schaatsen roept bij mij zoveel herinneringen op van achttien jaar geleden tijdens die schaatsoorlog tussen 'Sterren dansen op het IJs' en 'Dancing on Ice', dat was iets heel moois. De hele sport kunstrijden is in Nederland niet heel groot, maar zo’n mooie sport. Het is gewoon kunst. Daar ben ik wel een liefhebber van.”
Terwijl we MartiniPlaza verlaten, blijven de details van de show hangen. De bloemenjurken, de All Stars en een stad die even tot leven kwam. Pas buiten besef ik hoeveel ik eigenlijk heb gezien.
Foto's: © Lobke Vale Fotografie, Holiday on Ice, 'Horizons'
Confrontaties met jezelf en anderen
Suzanne Atema
Verhalen
