In MartiniPlaza wordt niet een rode, maar een blauwe loper uitgerold… Het internationale rondreizende gezelschap 'Holiday on Ice' viert feest: hun ijsdansshow 'No Limits' beleeft in Groningen de Nederlandse première. Wat is hun magie? Hoe verloopt zo'n immense show? Hoe is het om als kunstschaatser mee te doen? Ik krijg een uniek inkijkje in de wereld van Holiday on Ice: voor én achter de schermen.
Hans Klok is niet meer weg te denken uit de internationale entertainmentwereld. Met zijn show 'Face the Future' tourt hij momenteel langs de Nederlandse theaters. Samen met mijn man, die valt onder de door Hans Klok bedachte groep 'mensen die willen weten hoe een truc werkt', bezoek ik 'Face the Future' in MartiniPlaza.
Hoe is het om een crisissituatie mee te maken? Of als je je zorgen maakt over iemand die psychisch kwetsbaar is? Theatergroep Foolcolor gaat deze vragen niet uit de weg. Met hun voorstelling 'Kim & Elena' krijgt het publiek een inkijkje in het leven van twee vrouwen die de regie op hun leven verliezen.
In september startte Schout bij Nacht met een uniek theaterproject én met een bijzondere samenwerking. Binnen de muren van Forensisch Psychiatrisch Centrum (FPC) Dr. S. van Mesdag is binnenkort een voorstelling te zien, genaamd TBS. Gemaakt door patiënten, hun begeleiders en een bevlogen team theatermakers. Volgens Dio van Velden, initiatiefnemer en producent, gaat het publiek een primeur beleven.
In de Poolse stad Szczecin wordt in september 2021 een sociaal bedrijf opgericht: JaWa. Het is een plek waar medewerkers kunnen werken op hun eigen tempo. Theatermakers Janek Turkowski en Iwona Nowacka komen als buren in contact met de organisatie en deelnemers. Dat levert indrukwekkende filmbeelden op. In de Lutherse Kerk vertellen zij over hun observaties.
Chris McCandless is jong en veelbelovend. Zijn vermogende ouders doen er alles aan om hem te verzekeren van een mooie carrière. Chris maakt een andere keuze. Hij laat zijn familie achter om 'true nature' te ervaren: overleven in de wildernis. Dat wordt hem uiteindelijk fataal. Via het toneelstuk 'True Nature' reizen we op verschillende momenten in de tijd mee met Chris, zijn zus en schrijver Jon Krakauer. Op zoek naar antwoorden.
De voorstelling Narrow Spaces is bedacht door Hendrik Aerts, geïnspireerd op het boek Narrow Rooms van James Purdy. Ik ben niet bekend met deze schrijver en het boek. Ik word getriggerd door de beschrijving van de voorstelling en ben nieuwsgierig hoe de karakters aan elkaar verweven zijn. Ik bezoek de première en moet zeggen dat ik de voorstelling verrassend vind. Naakte mannen die door een hele berg zand rollen was niet iets dat ik vooraf bedacht had. Muziek met dans gecombineerd met scènes over liefde, verlangen en verraad.
De wachtkamer van een ziekenhuis als decor voor een (jeugd)voorstelling is niet de setting die je meteen verwacht. Vandaag ben ik uitgenodigd in het Grand Theatre voor de voorstelling 'Als het anders loopt'. Een uur lang wordt het publiek ondergedompeld in een spektakel van veel dans, muziek en soms tekst.
Wie is er niet opgegroeid met de verhalen van Roald Dahl? Als kind verslond ik deze boeken en uiteraard heb ik beide verfilmingen van het boek gezien. In Martiniplaza Theater bezoek ik de musical 'Charlie and the Chocolate Factory'. Na het boek en de films ben ik erg benieuwd hoe het verhaal in een voorstelling is gegoten.
Wat hebben Trent Oliver en Barry Beijer met elkaar gemeen? Beide zijn afgestudeerd aan een musical theateropleiding. Daarnaast vinden zowel Trent als Barry het belangrijk om de jongere generatie iets te leren en belangrijke levenslessen door te geven.
Vier jaar geleden ondernam Tjerk Ridder een intensieve reis. Met zijn ezel Lodewijk maakte hij een voettocht van ruim 1200 kilometer, van Parijs naar Groningen. Bijna iedere dag verbleven zij op een andere plek. Het leidde tot vele ontmoetingen en nieuwe inzichten over solidariteit. Na drie maanden werd de Martinitoren bereikt. Daarmee kwam de reis tot een einde, maar het verhaal blijkt nog niet afgelopen…
Een carrière als psycholoog en theatermaker? Renie Bahlmann doet het. Ze maakt een kleinkunstvoorstelling die haar de mogelijkheid biedt om solo te schitteren. Toch maakt zij een andere, verrassende keuze. In plaats van zelf op het toneel staan, laat Renie haar voorstelling uitvoeren door zes andere spelers die zij regisseert vanuit Vrijdag Regieopleiding. Hoe verloopt het maakproces? Ik ga het beleven.
Op een frisse dinsdagavond dwalen wij rond bij O.J.S. De Petteflet, in de Groningse wijk Kostverloren. Hier repeteert de musicalgroep van Kabaal Muziektheater. De voordeur is dicht. We moeten in een ander deel van de school zijn. Door de muziek te volgen die verderop in het pand klinkt, wordt de juiste locatie gelukkig snel duidelijk. We ontdekken een open deur en worden vervolgens welkom geheten. De toegangspoort naar 'Fantasia' is gevonden…
Mijn eerste voorstelling dit jaar, nog een beetje onwennig loop ik MartiniPlaza in. Ik bereid mij voor op een stoelendans maar de stoelen waar ik langs moet lopen zijn nog leeg. Ik neem plaats naast twee aardige dames die aangeven het best wel spannend te vinden, nu in coronatijd een voorstelling te bezoeken. Maar ja, ze hadden de kaarten al lang in huis en zijn benieuwd naar de musical. Ik beken het ook best spannend te vinden. Het theater is niet volledig gevuld, waarschijnlijk doordat de voorstelling eerst uitverkocht was en er door de versoepelingen meer plaatsen beschikbaar zijn gekomen. De plaatsen aan de andere kant van mij blijven leeg. Op de stoel voor mij zie ik een kroontje liggen, MartiniPlaza heeft op een aantal stoelen deze kroontjes verstopt en uiteraard kun je deze ook kopen.
Op een zonnige herfstmiddag zit ik binnen, op een stoel in de donkere bovenzaal van het Grand Theatre. Alleen op het toneel is licht te bespeuren, grotendeels afkomstig uit de oranje verlichte bankjes die op het podium zijn neergezet. Er is rook, veel rook. Mensen gehuld in badjassen. Er wordt gefilmd. Op de stoel naast mij zit Jonathan Bonny. Die vertelt graag meer over het ontstaan van dit project: de videoclip 'Grindr Diaries'. Ondertussen worden op het podium de allerlaatste beelden vastgelegd...
Het is een warme zaterdagmiddag als ik aanbel bij balletschool La Danse. Bas Meekhof, gehuld in zwarte kledij, doet de deur voor mij open. Hij zet een stoel voor mij klaar in de oefenruimte waar het, tot mijn verrassing, naar kip ruikt. In de ene hoek van de zaal, zit Dio van Velden achter een typmachine. Hij trekt hoge laarzen aan met gedurfde hakken. Aan de andere kant zit Redmer Stamhuis. Naast hem staat een grote emmer: ongetwijfeld gaat er iets met de inhoud gebeuren...
Live Your Story is een theatergroep voor en door mensen uit de Lhbtqiap+ gemeenschap. Voor en door mensen die daar sterke affiniteit mee hebben. Voor mensen die nieuwsgierig zijn en behoefte aan antwoorden hebben. Voor mensen die er (nog) helemaal niks mee hebben. Voor iedereen dus. Ik bekijk op uitnodiging de online voorstellingen 'Queer Stories' en 'Een droom van gras' en spreek daarna uitgebreid met spin-in-het-web Annemieke Lamme.
Onlangs maakte regisseur Mart van Berckel een radicale keuze. De performance 'All THAT FOLLOWS. A Symphony' die hij heeft ontwikkeld met choreograaf Angela Herenda zal niet worden gebracht als theaterstuk, maar als video-installatie. Voor Mart betekende dit dat hij zich moest toewijden aan een nieuwe uitingsvorm. Met als extra uitdaging: hoe zorg je ervoor dat een bepaalde sfeer online op de juiste manier overkomt? Samen met zijn team heeft hij gewerkt aan een ingewikkelde puzzel.
Geheel in 2021-stijl interview ik PR coördinator Welmoed van den Bergh en secretaris en kamercoordinator Ilse Giesbers van Stukafest Groningen via Skype. Ik ben benieuwd naar deze coronaproof editie van Stukafest.
Zomaar een kort berichtje van ene Meintsje Hoeksma op Facebook: "Zondagavond 6 en maandagavond 7 december is het zover! De presentatie van onze eenakters bij Bij Vrijdag. Ik heb 'Oscar en zijn moeder' geregisseerd, een fantastisch stuk geschreven door Jibbe Willems." Ik reageer spontaan dat ik wil komen namens Theater050. Enkele uren later heeft docent en theatermaker Karin Noeken mij op de gastenlijst gezet en interviews geregeld met de studenten, spelers en coördinator Ben Smit van de Vrijdag Regieopleiding. Zo snel kan het gaan.
Op 25, 26 en 27 september 2020 waren in totaal maar liefst twaalf theatergezelschappen te zien, telkens op een geheime locatie in de stad. Hun voorstellingen werden speciaal gemaakt of aangepast voor Het Verbond Groningen. Vlak voordat dit evenement van start ging, waren wij aanwezig bij de repetities van drie theatergroepen. Ook namen we een flitsinterview af.
"Ni hao!" Een enthousiaste groep mensen begroet het publiek. We antwoorden voorzichtig 'Hallo' terug. We zijn live verbonden met de hoofdstad van Taiwan. Vanuit Nederland ligt Taipei op ongeveer twaalf uur vliegen en het is daar zes uur later. Ondanks het grote verschil in tijd en afstand, ontmoeten Groningen en Taipei elkaar. Hier en nu. Ons contact lijkt op dit moment vanzelfsprekend, maar hier is veel aan vooraf gegaan.
"Ni hao!" An enthusiastic group of people greet the audience. We hesitantly answer 'Hello' back. A live broadcast connects us with the capital of Taiwan. Taipei is about a twelve hour flight away from the Netherlands, and there is about a six hour time difference. Despite being so far away in both distance and time, Groningen and Taipei meet each other – right here, right now. At the time, this contact seemed obvious to us, but a lot has preceded this moment.
In 2018 ging 'One Million People And Me' op Noorderzon in première. Twee jaar later staat deze voorstelling geprogrammeerd op het Noorderzomerfestival. Op het achterliggende thema, suïcide, rust een taboe. Theatermaakster Veerle van Overloop wil hierover het gesprek aangaan. Zij heeft bewust voor verschillende uitingsvormen gekozen, waaronder een audiotour, want: "Je moet in beweging zijn. Dat doet iets met het verhaal dat je binnenkrijgt."
Het Noorderzonprogramma is in volle gang. Dit jaar niet het mooie festival, maar zes weken voorstellingen en een randprogramma verspreid over de stad. Voorafgaand aan mijn bezoek aan de voorstelling 'The Meeting' interview ik Mads Wittermans.
Danser en choreograaf Juersson Hermanus werkt dit jaar voor de eerste keer mee aan De Wijk De Wereld. Samen met zeven bewoners uit de wijk Beijum ontwikkelt hij een dans. Dat is een intensief en inspirerend proces. Juersson vertelt over zijn drijfveren en over de manier waarop hij zijn dansgroep stap voor stap richting de Stadsschouwburg laat bewegen.
Enige tijd geleden tekende auteur en oud-presentatrice van het Jeugdjournaal Lysette van Geel het verhaal van Omid Aghondi op. 'De vlucht van Omid' is een inmiddels veel gelezen en vooral voorgelezen boek op lagere scholen. Het verhaal van Omid leent zich ook uitstekend voor een theatervoorstelling.
Some time ago, Lysette van Geel, author and former presenter of the Jeugdjournaal, wrote down the story of Omid Aghondi. Since then, ‘Omid’s Flight’ has become widely read and is frequently read at primary schools. Omid’s story also lends itself perfectly to a theatre production.
We zien een scène van een gesprek tussen vader en dochter. Hij wil haar vertellen dat hij uit het leven wil stappen: "Het is niet dat ik dood wil. Het is meer dat ik het leven niet meer aankan." Dit zijn de woorden van Johan. Op 14 mei 2019 stapte hij onder begeleiding uit het leven. Hij was toen 62 jaar. Zijn aangrijpende levensverhaal wordt verteld door theatergroep Foolcolor. Wat betekent het voor regisseur Ine Paulien Weijer en actrice Daniella Chasseur om deze voorstelling te maken?
Eind maart toonde het Grand Theatre de dansvoorstellingen 'The Dog Days Are Over' en 'Sweat Baby Sweat' van Jan Martens: niet in de theaterzaal, maar online. In een skypegesprek gaat Jan Martens in op het maakproces van deze producties en vertelt hij hoe hij als choreograaf aankijkt tegen de huidige ontwikkelingen. Momenteel gaan we door een periode waarin aanrakingen niet meer vanzelfsprekend zijn. Welke impact heeft dat op zijn werk en de toekomst?
Laat ik maar gewoon met de deur in huis vallen: Steef de Jong is een man om verliefd op te worden! Om wat hij kan, om wat hij doet, wat hij vertelt, zingt, ons laat zien, horen en ons laat voelen. Om wie hij is: een multitalent en bovenal een heel bescheiden, warm en uiterst aimabel mens. Ik had nog nooit van hem gehoord en dat reken ik mijzelf behoorlijk aan. Ik vergeet hem nimmer meer: hij heeft er een fan bij.
In het Grand Theatre werkt acteur en theatermaker Hendrik Aerts aan 'Blackbird - Rebirth'. Deze voorstelling gaat over een man die pogingen onderneemt om afscheid te nemen, telkens opnieuw. In 'Blackbird - Rebirth' krijgen zowel de gestorvenen, als de mensen die rouwen, een stem.
Het is maandagmiddag twee uur. En het is voorjaarsvakantie. De eerste lentedag is een feit, maar buiten is het guur. Veel jeugdige theaterbezoekertjes staan al te trappelen. Samen met ouders en behoorlijk wat grootouders. De voorstelling 'Adios' uit 2010 van Speeltheater Holland en Het Houten Huis is weer te beleven!
Een stel, op enkele kubussen. Dat ziet het publiek als het de theaterzaal binnenloopt en een plekje zoekt op de tribune. De vrouw en man lopen tegen de dertig, zijn net gekleed, tonen geen emotie. Alsof ze rustig de week doornemen terwijl de kleine boven ligt te slapen. Een fles wijn en een kaasplankje zouden hier soelaas kunnen bieden, maar ontbreken. Binnen luttele seconden hebben we kennis gemaakt met Florine en Albert. En is het voor iedereen klip en klaar: 'Hier moet een piemel in!'
Na 'Five Easy Pieces' en 'La Reprise' sluit de Zwitserse regisseur Milo Rau zijn trilogie van misdaad af met 'Familie'. Aanleiding is de collectieve zelfmoord in Calais van de familie Demeester. In 2007 hingen de ouders en hun twee kinderen zichzelf op in hun gezinswoning. Het enige wat ze achterlieten, was een briefje met de woorden 'Sorry, we hebben het verkloot'. Ook lieten ze instructies na over hun honden. Deze wanhoopsdaad kwam heel onverwacht voor hun omgeving. Een motief is nooit gevonden.
Afgelopen jaar ging kunstenaarscollectief ZUHAUSE op reis: drie maanden dwars door Europa. Nu is het tijd om alle ervaringen mee te nemen naar het theater. Voorafgaand aan de voorstelling is de groep, samen met de band en acht muzikanten van NNO, druk bezig om alle puzzelstukjes op de juiste plek te leggen: een intens en spannend proces.
Eind 2019 kon het publiek in de Machinefabriek van alles proeven en meemaken: oliebollen, muziek, glühwein, een kersttoespraak én twee try-outs. Na afloop vertellen theatermakers Karin Noeken en Rosa da Silva ons waarom zij deze avond hebben georganiseerd en op welke manier zij hun verhaal willen overbrengen.
Als choreograaf en theatermaker is Mohamed Yusuf Boss gewend om deel te nemen aan een voorstelling. Bij 'AFAR' gaat dat anders: hij danst niet mee, maar kiest er bewust voor om los te laten. Na de première vertelt Mohamed hoe hij dit ervaren heeft en hoe hij terugkijkt op het maakproces.
In het Grand Theatre bezoeken we de tweede try-out van 'Wie is toch die man die op zondag de vleesvervanger snijdt?' (a.k.a. 'Vaders') van Illustere Figuren. Daarna interviewen we Joachim Rümke en Zen Roorda over hun perspectieven en motivaties. Zij vertellen ons waarom 'doorgeven' en 'afwijzen' zulke belangrijke thema's zijn in het vaderschap.
Danser en choreograaf Mohamed Yusuf Boss werkt in de Nieuwe Kerk aan 'AFAR': een voorstelling over ontmoetingen, verhalen en perspectieven. Waarom heeft hij voor deze bijzondere locatie gekozen en hoe is deze voorstelling ontstaan? Wij kijken mee met de eerste repetitie in de kerk.
Het circusgezelschap Circa is voor de derde keer in Groningen te zien. Met hun voorstelling 'Circa's Peepshow' willen de makers het publiek - en zichzelf - een nieuwe beleving geven. Achter de schermen vertelt acrobaat Ela Bartilomo ons meer over het maakproces en haar motivatie.
This is circus company Circa’s third time in Groningen. The performers hope that their show Peepshow will give the audience – and themselves – a whole new experience. Behind the scenes, acrobat Ela Bartilomo tells us about the creative process behind the show and her motivations.
Afgelopen voorjaar trok kunstenaarscollectief ZUHAUSE met hun camper UFO door Europa. Dat leverde de groep een schat aan ontmoetingen, indrukken, filmmateriaal, muziek en verhalen op voor hun project 'ÉLIËN'. Élénie Wagner blikt terug op deze intensieve tijd, maar kijkt ook graag vooruit. Wat zijn de plannen en welke ervaringen worden meegenomen naar het theater?
Vorig jaar bezocht Marijke Rasing nietsvermoedend een voorstelling op het festival Noorderzon. Een uur later liep ze stralend naar buiten. Wat was haar eigenlijk overkomen? Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ze dit jaar zelf op Noorderzon mag staan.
Na een lange reis door Europa komt kunstenaarscollectief ZUHAUSE thuis. In het Duitse Oldenburg staat de groep een tijdje stil. Een goed moment om met Élénie Wagner te praten over de laatste belevenissen, nieuwe plannen en de kilometerstand van camper UFO. Nog maar 130 kilometer te gaan...
Kunstenaarscollectief ZUHAUSE is alweer twee maanden met hun camper UFO onderweg om verhalen te verzamelen in Europa. Ze zijn nu in het hoge noorden, waar ze de Sami hebben bezocht: een ervaring die bijblijft. Als ik Élénie Wagner aan de telefoon krijg, bevindt de groep zich in het Zweedse Umeå en dat is eigenlijk niet de bedoeling...
Kunstenaarscollectief ZUHAUSE reist rond door Europa om verhalen te verzamelen voor hun project 'ÉLIËN'. Inmiddels is de groep in Roemenië. Terwijl camper UFO hen verder transporteert, ergens tussen Boekarest en de Poolse hoofdstad Warschau, lukt het om contact te krijgen met Élénie Wagner. "De afgelopen weken zetten ons aan tot nadenken," vertelt ze, "er is superveel om voor te vechten".
Een maand geleden werd kunstenaarscollectief ZUHAUSE rond middernacht uitgezwaaid. De groep reist nu, samen met hond Antonio, drie maanden rond in een omgebouwde camper om verhalen in Europa te verzamelen. Waar zijn zij nu en wat houdt hen bezig?
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement