Worstelen met jezelf: een interview met Barry Beijer

Wat hebben Trent Oliver en Barry Beijer met elkaar gemeen? Beide zijn afgestudeerd aan een musical theateropleiding. Daarnaast vinden zowel Trent als Barry het belangrijk om de jongere generatie iets te leren en belangrijke levenslessen door te geven.

Ik spreek vanavond Barry Beijer over zijn eigen worstelingen, zijn rol als Trent Oliver en de voorstelling in het algemeen. We spreken af in de foyer van MartiniPlaza Groningen. Op de achtergrond is de soundcheck van de musical The Prom al begonnen, spectaculaire muziekklanken zijn hoorbaar uit de zaal. De deuren zijn gesloten, dus ik zie nog niets maar mijn nieuwsgierigheid is gewekt. The Prom is voor een deel gebaseerd op een gebeurtenis in Amerika, tien jaar geleden. Het eindejaarsgala is toen afgelast omdat een lesbisch meisje samen met haar vriendin dit feest zou bezoeken en dit niet geaccepteerd werd.

Barry is happy met de musical The Prom. "Ik vind het verhaal heel belangrijk. Het gaat over onderwerpen zoals homoseksualiteit en acceptatie waar ik mij in het dagelijks leven hard voor maak. Ik heb ook een podcast waar we over dit onderwerp praten. Ik vind het goed dat er op ogenschijnlijk luchtige manier een voorstelling gemaakt wordt over een belangrijk onderwerp. Ik merk in de zaal dat zowel jong als oud het leuk vindt om ernaar te kijken. En het verhaal meemaakt over een meisje dat lesbisch is." Ook hoopt hij dat we in de toekomst meer van dit soort verhalen in musicals gaan zien. Barry vindt het verschrikkelijk dat deze tragische gebeurtenis, het aflassen van het eindejaarsgala, echt gebeurd is in Amerika "Ik vind het mooi dat ze dat gepakt hebben en er iets groters mee gedaan hebben, zodat het niet alleen blijft hangen in dat dorp in Amerika. Dat men ook meer denkt: waar maken we ons druk om met zijn allen."

Hij is blij dat hij gevraagd werd om auditie te doen, maar Barry had zelf deze musical ook al ‘in the picture’ vanwege het verhaal. "Ik heb wel het idee dat ik in deze rol veel kan laten zien in waar mijn talent, maar ook plezier ligt. Zowel qua humor als qua zang en dan met zo’n serieus tintje als deze voorstelling ook heeft; dat is voor mij wel heel fijn." Trent Oliver probeert in de musical zijn reputatie op te krikken, Barry is daar niet zo mee bezig. "In dit vak word je snel een bepaalde kant op geduwd of hoe mensen je zien. En daarin vind ik het wel leuk om soms uitgedaagd te worden om iets anders te doen. Maar dat is niet zo zeer om je reputatie te veranderen; oh, ik ga even iets goeds doen puur voor mijzelf. Ik vind het wel leuk om gedachtes die mensen over je hebben te veranderen."

Een belangrijk thema van de musical is worstelen met jezelf. Voor Barry is dit een herkenbaar thema, hij heeft vroeger ook erg geworsteld met zichzelf door zijn homoseksualiteit. Hij vond zijn coming out moeilijk, ondanks dat hij uit een makkelijk gezin komt. "Je wilt zeker als je jong bent bij de norm horen en dat ben je dan niet. Dus dat is wel ingewikkeld geweest en dat is nog steeds soms ingewikkeld. Ik merk nog steeds dat als ik op straat loop soms niet de hand van mijn vriend vasthoud of loslaat als er mensen op mij afkomen. Puur uit voorzorg. Ik heb door de podcast wel geleerd dat ik dat moet volhouden, maar dan wordt het dus ineens een bewuste keuze, in plaats van dat je hand in hand loopt omdat je het leuk vindt. Dan wordt het ook een 'houvast', nu niet loslaten."

De musical The Prom heeft natuurlijk een diepere laag omdat het meerdere thema’s als acceptatie en homoseksualiteit behandelt. Barry vindt het fijn als er een boodschap in de voorstelling zit en dat mensen iets meenemen. Tijdens zijn rol als Zazu in The Lion King deed Barry veel meet en greets met mensen die voor hun laatste wens de musical bezochten. Hij kreeg dan echt die reacties en emoties mee. Hij heeft bij elke voorstelling altijd in zijn hoofd dat er iemand in de zaal zit waar de musical extra speciaal voor is. Bij The Prom zag hij laatst bij het eindapplaus een moeder haar zoon vastpakken en dat daar iets gaande was. "Toen dacht ik: ja dit is waarom ik het zo belangrijk vind."

Barry had deze musical zelf graag op zijn veertiende gezien. Ook denkt hij dat het voor zijn ouders in die tijd erg waardevol was geweest om een voorstelling als The Prom gezien te hebben. "En tegelijkertijd denk ik juist ook dat het een belangrijke voorstelling is voor mensen die niet, in wat ik dan het regenboogalfabet noem, zitten. Juist om gewoon te laten zien, we zijn allemaal hetzelfde. We maken allemaal een struggle mee en toevallig gaat dit over een meisje dat verliefd werd op een ander meisje. Maar dit maakt je niet gek of eng en daar geloof ik natuurlijk in." Voor Barry is het prachtig om dat elke avond te laten zien. "De eerste keer toen ik Juliëtte van Tongeren als Emma met haar gitaar en het ensemble ‘koppig hart’ hoorde zingen, barstte ik in tranen uit. Dit is zoiets prachtigs wat ze hier neerzetten. Het is zo belangrijk om te vertellen dat wie je bent een levenslang proces blijft. Dat vind ik heel erg mooi, omdat dit echt zo is. Het is altijd fijn als je iets speelt dat je gelooft en waar je in gelooft. Je kunt overal wel iets in vinden, maar hier sta ik wel heel erg achter."

Barry heeft inmiddels ervaring met producties die op een vaste locatie zijn zoals The Lion King en reizende voorstellingen zoals The Prom. Hij vindt het erg leuk om het land door te gaan, verschillende plaatsen te zien en naar de mensen toe te komen. Hij vindt juist de afwisseling interessant, niet iedereen kan naar bijvoorbeeld naar Scheveningen komen. Daardoor ziet hij toch een divers publiek. Daarnaast heeft Barry ook kleine kindervoorstellingen en toneel gedaan, alles vindt hij speciaal. The Prom maak je echt met zijn allen, bij Disney liggen de meeste dingen vast. " Nou moet ik zeggen dat als je bij Disney goed geregisseerd wordt, wat bij de Lion King wel gedaan is, heb je het idee dat je alles zelf verzint. Tot je een andere versie ziet en denkt, dat is hetzelfde." Bij The Prom heb je samen alles bedacht en de vrijheid gekregen om uit te proberen wat goed werkt." Barry vindt dit een ontzettend leuk proces en is blij met de vrijheid en tijd die ze van de regisseur gekregen hebben.

Zijn goedlopende podcast over homoseksualiteit is iets waar Barry erg trots op is. Wel kan hij merken dat deze podcast onderhouden erg veel tijd kost. Tijdens de coronaperiode was dit natuurlijk geen probleem, maar nu soms toch lastig omdat er veel bij komt kijken. Zelf zegt hij erover "Of dit het laatste seizoen is, weet ik niet, maar alle mooie reacties die we gehad hebben: die zijn er. En het blijft natuurlijk wel bestaan op alle podcast sites. Ik hoop gewoon dat het nog verder gaat met mensen helpen, want dat is tot nu toe wel wat er gebeurt en dat is wel heel bijzonder."

Ik vraag Barry wat hij de toekomstige generatie musicalacteurs wil meegeven "Doe rustig aan. Soms merk ik dat in deze tijd van TikTok en dergelijke dat mensen bijna gewend zijn aan het feit dat sommigen heel snel opeens bekend worden. Als musical echt het vak is dat je wil doen, dan is dat soms een lange weg. Je doet voorstellingen soms anderhalf jaar. En als je dan anderhalf jaar in het ensemble staat… Daar moet je van genieten, want dit is het vak dat je wilde doen. We zijn niet allemaal Chantal Janzen, gelukkig ook, maar: sommige mensen schieten naar de top en sommige mensen niet. Ik denk dat als mensen naar mijn carrière kijken en denken: dat zou ik ook wel willen. Maar dan vergeten ze dat ik in het begin ook veel in ensembles heb gestaan en dat ik daar heel erg van genoten heb. Doe dit vak omdat je het vak wil doen en niet omdat je bekend wil zijn of die aandacht nodig hebt."

Ik vind het leuk om het interview te eindigen met de vraag wat Barry over tien jaar doet. Hij hoeft er niet eens lang over na te denken. Hij zou het lesgeven willen uitbreiden en zijn eigen liedjesprogramma nog altijd eenmaal per jaar opvoeren. Dit programma is een soort muzikaal dagboek over het afgelopen jaar met cabaret, hij wil hier meer mee gaan doen. Uiteraard wil hij dan nog steeds toffe rollen spelen, maar dit hoeven niet per se hoofdrollen te zijn. Zijn rol als Zazu in The Lion King was een droom die uitkwam, waarvan hij niet wist dat hij hem had. "Toen ik het ging doen, dacht ik: dat past ontzettend goed bij mij. Zelfde als mijn rol in The Prom, nooit over nagedacht, ik ga dit doen. Ik hoop dat dit nog vaker gebeurt dat ik verrast wordt door materiaal. Als ik ouder ben zou ik in Priscilla Queen of the Dessert willen spelen. Of Albin spelen in La Cage Aux Folles, die het nummer 'I Am What I Am' zingt. Maar dan moet ik wel wat jaartjes ouder zijn.

Als Barry gaat soundchecken, denk ik in de lege foyer nog even na over het interview. Ik vind het tof om te merken dat een acteur als Barry niet alleen een mooie toevoeging voor een musical zoals deze is vanwege zijn kwaliteiten, maar ook dat zijn achtergrond zo matcht. Ruim een uur later zoek ik mijn plek op en dompel ik mij onder in de voorstelling. Er zijn wat nieuwe namen zoals Juliëtte van Tongeren, die de rol van Emma speelt. Dit doet ze op een ontroerende en geloofwaardige manier. Ze neemt het publiek helemaal mee en even vergeet je dat dit verhaal voor een deel gebaseerd is op een echte gebeurtenis. Uiteraard heeft de musical een happy end, waarschijnlijk is dit iets waar het publiek om vraagt, maar van mij mogen dit soort producties ook wel eindigen met de waarheid: niet alles heeft het einde van een Disneysprookje.

^{Foto's: © Roy Beusker & Annemieke van der Togt, musical 'The Prom', De Graaf & Cornelissen Entertainment}

Suzanne Atema

28-11-2022