Als derde generatie leef je door je opa en oma

Derde generatie na de oorlog zijn en je leven danken aan je opa en oma. Waarschijnlijk hebben je grootouders een oorlog overleefd. Met deze gewaagde uitspraak door regisseur Celso Giménez begint de voorstelling 'Zombie Girls'.

Een Spaanstalige voorstelling is een klein beetje uit mijn comfortzone. Maar omdat ik Spaans leer ben ik benieuwd of ik het zonder de Engelse ondertiteling kan volgen. Dit blijkt al snel ijdele hoop. De zinnen vliegen in rap tempo voorbij. De zaal is donker en we zien schemering met af en toe flitsen die een decor in een huis doen oplichten. We krijgen een introductie over zombies en er wordt een sterfscène van een man in het bos besproken. Het publiek stelt zich voor om in een bos te zijn. De naam Angel valt meerdere keren. Hij is na twintig jaar overleden en heeft sindsdien nog veertig jaar verder geleefd. Voor een zombie is niets erger dan nog een tweede keer sterven.

Nu begint de voorstelling echt, we zien een huis met drie vrouwen.

zombie girls — © Lucas Kemper, voorstelling Zombie Girls van Celso Giménez / La tristura, Noorderzon 2023

Ze genieten van kaas en wijn en maken zich klaar voor een diner. Af en toe dansen ze wat. De vrouwen zijn nichtjes van elkaar en delen dezelfde opa, die recentelijk overleden is. Hun vaders bespreken beneden de erfenis. De vrouwen dansen op een plaat van Beyoncé, ooit gegeven aan hun opa, maar of hij het echt leuk vond weten ze niet.

Een van de vrouwen woont tegenwoordig in Brazilië. De echte reden van haar komst is dat ze gebeld is dat er resten van haar opa gevonden zijn, maar dan onder de naam Angel. Vreemd, aangezien de grootvader Celso heet. Een van de vrouwen herinnert zich dat dat hun grootvader soms een andere naam gebruikte, maar dacht dat dit een nickname was.

De nichtjes gaan op onderzoek uit. Het decor verandert van gemoedelijke huiskamer naar heel veel rook en duisternis. We worden meegenomen door het bos en wat er mogelijk in de oorlog met opa gebeurd is. Uiteindelijk blijkt dat opa de identiteit aangenomen heeft van een andere man, Angel.

De overleden man uit de introductie is de man waarvan opa de identiteit heeft aangenomen. Hij heeft nog veertig jaar onder twee namen geleefd. Wat er allemaal precies is gebeurd, weten we uiteraard niet. Het lijkt er op dat opa zonder de nieuwe identiteit de oorlog niet overleefd zou hebben. Deze voorstelling reflecteert voor een deel op de Spaanse Burgeroorlog. De grootvader uit het verhaal heeft echt bestaan in de vorm van de opa van Giménez. Ik vind het bijzonder dat fictie en feiten hierdoor toch een beetje bij elkaar komen.

^{Foto's: © Lucas Kemper, voorstelling Zombie Girls van Celso Giménez / La tristura, Noorderzon 2023}