Op 30 juni 1924 werd Jacob Israël de Haan vermoord in Jeruzalem. Hij werd slechts 42 jaar. Hij liet een indrukwekkend oeuvre achter: romans, essays, kwatrijnen en journalistieke publicaties. Over zijn werk, leven, dromen en wroegingen ontwikkelden de theatermakers van Schout bij Nacht een muziekvoorstelling. In de Synagoge Groningen maken zij de balans op. Wat is er na honderd jaar veranderd?
In november brachten Schout bij Nacht en Forensisch Psychiatrisch Centrum (FPC) Dr. S. van Mesdag de theaterwandeling TBS. Op verschillende locaties binnen de muren van de Van Mesdag waren korte voorstellingen te zien; gemaakt door patiënten, hun begeleiders en een team theatermakers. Bijzonder was dat het publiek ook ruimtes bezocht die normaal gesproken niet toegankelijk zijn voor bezoek. Een theateravond vol dromen, ambities en talenten.
Op een duistere zaterdagavond verschijnt er zowaar een regenboog in de stad… Terwijl mijn jas al bijna verregend is en de wind aan mijn paraplu trekt, loop ik richting de kleurige ramen van 'Dorothy's Drag under the rainbow'. Vanuit deze dragbar, gelegen aan de A, start de theaterwandeling 'Gro in the dark'. Het belooft een beleving vol indrukken en geuren te worden.
In september startte Schout bij Nacht met een uniek theaterproject én met een bijzondere samenwerking. Binnen de muren van Forensisch Psychiatrisch Centrum (FPC) Dr. S. van Mesdag is binnenkort een voorstelling te zien, genaamd TBS. Gemaakt door patiënten, hun begeleiders en een bevlogen team theatermakers. Volgens Dio van Velden, initiatiefnemer en producent, gaat het publiek een primeur beleven.
Een zakenman, een chef-kok, een onroerend goed-magnaat, een couturier en een circusdirecteur. Tussen deze beroepsoefenaars in de voorstelling 'ketchup' lijken weinig overeenkomsten. Toch zijn zij allemaal beroemd, succesvol en rijk. Maar vooral: ze delen dezelfde fetisj. Hun hele leven staat in het teken van ketchup. Deze fetisj lijkt door de maatschappij te worden geaccepteerd. In ieder geval gedoogd. Dan slaat het noodlot toe…
KETCHUP' was vijftien jaar geleden mijn afstudeervoorstelling aan de Rotterdamse theateropleiding. Ik maakte mij al langere tijd ernstig zorgen over de tanende tolerantie en toenemende agressie jegens alles en iedereen die niet normatief heteroseksueel was. In 2022 zijn deze zorgen er nog steeds: tijd voor een remake van 'KETCHUP'.
Zaterdag 11 december breekt aan. De avond ervoor de allerlaatste versie van de lijst met reserveringen bijgewerkt en uitgeprint. Ruim honderddertig mensen! Veruit de meeste mensen komen als stel. Een aantal alleen en er zijn enkele gezelschappen van drie of vier personen. Dat klinkt niet heel spectaculair veel, maar zet die allemaal maar eens op anderhalve meter. Dan is zelfs de A-kerk toch echt flink gevuld.
Het is einde november. Wat betekent dat wij met onze muzikale theatervoorstelling ‘Courtisane’ praktisch de gehele tournee door stad en ommeland hebben volbracht. Telkens weer was het spannend. Mogen we niet of mogen we wel? En zo ja: onder welke condities?
In de zestiende eeuw schreef de Franse Renaissanceschrijfster Louise Labé haar gedichten: geen brave poëzie, maar vurige sonnetten. Datzelfde geldt voor de voorstelling 'Courtisane' van Schout Bij Nacht. In de Mariakerk in Krewerd belichten Redmer Stamhuis, Bas Meekhof en Dio van Velden de veelzijdigheid van Louise Labé: niet braaf, maar vurig.
Het is een warme zaterdagmiddag als ik aanbel bij balletschool La Danse. Bas Meekhof, gehuld in zwarte kledij, doet de deur voor mij open. Hij zet een stoel voor mij klaar in de oefenruimte waar het, tot mijn verrassing, naar kip ruikt. In de ene hoek van de zaal, zit Dio van Velden achter een typmachine. Hij trekt hoge laarzen aan met gedurfde hakken. Aan de andere kant zit Redmer Stamhuis. Naast hem staat een grote emmer: ongetwijfeld gaat er iets met de inhoud gebeuren...
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement