Ontregel-theater. Als dat genre bestaat, dan hebben makers Peters en Julia uit New York het uitgevonden. Met hun voorstelling 'open mic night' brengen zij een ode aan een niet-bestaande locatie, waar theater wordt gemaakt. Met als resultaat: een korte, maar onvergetelijke avond.
Karina Holla: ik had nog nooit van haar gehoord. Terwijl zij al vele decennia meedraait in de vaderlandse theaterwereld en in 2018 zelfs nog de prestigieuze Theo d'Or in handen kreeg gedrukt. Wellicht heb ik dat berichtje destijds gelezen en voor kennisgeving aangenomen. Ik gun iedereen een schoorsteenmantel vol loftuitingen, inclusief de 'zilveren kaasstengel' voor een jubilerende dorpsbakker of 'vergulde knakworst' voor de beste ambachtelijke slavink, maar ik kende de mevrouw dus niet.
Namens Theater 050 bezoek ik vandaag het Groninger Studenten Toneel. Ooit begonnen als stichting in 2003 en sinds 2017 een vereniging met leden. Veel leden: ruim tweehonderd. Elk seizoen presenteren ze twee stukken, steeds met een andere, professionele regisseur. Daarnaast organiseren ze theaterworkshops en houden ze van 'weerwolven'. In het comité van aanbeveling Jacques d'Ancona, Ko van den Bosch, Karin Noeken… toe maar.
Het Groninger Studenten Toneel viert feest: de vereniging bestaat vijf jaar! De naam GST bestaat al negentien jaar. Hoe zit dat? Wie zijn de leden, wat houdt hen bezig en wat heeft deze groep eigenlijk met weerwolven? Ik mag aanwezig zijn bij een aantal lustrum-activiteiten en krijg antwoord op deze vragen.
Twee jaar lang mochten en konden ze niks. Het bestuur, de makers en spelers van het Groninger Studenten Toneel. Sinds kort mag het weer en dat merk je: ze gaan los. En hoe! Een gemakkelijk stuk hebben ze wederom niet gekozen. Dat is te prijzen. Het GST houdt van uitdaging, legt de lat altijd hoog. De keuze is dit keer gevallen op het stuk Platonov van de Russische arts/schrijver Anton Tsjechov. Hij schreef het stuk in 1881. Anton is dan nog slechts 21 jaar oud en studeert medicijnen in Moskou.
Geheel in 2021-stijl interview ik PR coördinator Welmoed van den Bergh en secretaris en kamercoordinator Ilse Giesbers van Stukafest Groningen via Skype. Ik ben benieuwd naar deze coronaproof editie van Stukafest.
Drie avonden lang zijn in totaal maar liefst twaalf theatergezelschappen te zien, telkens op een geheime locatie in de stad. Hun voorstellingen werden speciaal gemaakt of aangepast voor Het Verbond Groningen. Er zijn vier verschillende routes, met ieder drie performances. Wij lopen of fietsen mee met deze routes. Ikzelf begin comfortabel in de binnenstad. Met optredens van Ada and Olympia, Het Peloton en Jan Veldman.
Het begint langzaam te wennen, die anderhalvemetersamenleving. Toch blijven de gevolgen van de coronamaatregelingen binnen de cultuursector goed zichtbaar, zo ook in Groningen. Ik spreek met Elsemiek Hes, fotograaf van de Groningen University Theatre Society (GUTS) en tevens regisseur van Harvey, over hoe de vereniging omgaat met het uitstel van deze productie.
Welcome to Hell. Where is purgatory? The torture devices? No lake of fire and brimstone, no devils waiting for your arrival. No. A space. A scarcely decorated room. Three armchairs, red, yellow, green. A letter opener and a door that can only be opened from the outside. It raises questions. Questions that, very frustratingly, are not answered straight away.
Welkom in de hel. Waar is het vagevuur? De marteltuigen? Geen poel van vuur en zwavel, geen duivel die je opwacht. Nee. Een ruimte. Een schaars gemeubileerde kamer. Drie fauteuils, rood, geel, groen. Een briefopener en een deur die maar van één kant open kan. Het roept vragen op. Vragen die, heel frustrerend, niet meteen worden beantwoord.
Een stel, op enkele kubussen. Dat ziet het publiek als het de theaterzaal binnenloopt en een plekje zoekt op de tribune. De vrouw en man lopen tegen de dertig, zijn net gekleed, tonen geen emotie. Alsof ze rustig de week doornemen terwijl de kleine boven ligt te slapen. Een fles wijn en een kaasplankje zouden hier soelaas kunnen bieden, maar ontbreken. Binnen luttele seconden hebben we kennis gemaakt met Florine en Albert. En is het voor iedereen klip en klaar: 'Hier moet een piemel in!'
© 2018-2024 Alle Rechten voorbehouden | Disclaimer | Privacy statement